Postcrossing

Hoe leuk! Zomaar onverwachts een kaartje op de deurmat. Een kaartje dat duizenden kilometers heeft afgelegd. Van iemand die ergens op de wereld het ook erg leuk vindt om nog "ouderwets" een kaartje te mogen krijgen. Ja, ik ben om. Na er al een aantal keer over gelezen te hebben in o.a. de Flow werd ik nieuwsgierig. Waarom zou je dat nou doen? Iemand die je niet kent een kaartje sturen? Eigenlijk is het antwoord simpel: iedereen die aan Postcrossing doet vindt het leuk om af en toe eens onverwachts een echt kaartje te krijgen. Mijn zoontje vond het ook interessant. Echte kaartjes sturen en ontvangen. Maar het mooiste vond hij toch wel dat de postbode dan ook meer werk kreeg! Lief hoor!

Maar goed, mijn eerste 2 kaartjes zijn ondertussen aangekomen in Duitsland en Amerika. En wat leuk, het kaartje dat ik naar Amerika had opgestuurd is gelijk als favoriet op de site geplaatst. Dan voel ik me toch wel erg vereerd, dat ik zomaar iemand ergens op de wereld die ik niet ken een kaartje heb gestuurd die helemaal bij de persoon past. 

Het kaartje dat ik naar Amerika had gestuurd. 

Want veel informatie krijg je niet. Wel of het een man of een vrouw is en als je geluk hebt staat er ook nog wat meer informatie bij. Waar ze van houden of wat ze leuk zouden vinden om te ontvangen qua plaatje op het kaartje. 

Vandaag heb ik mijn eerste kaartje mogen ontvangen, uit Duitsland. Zodra ik mijn telefoon weer terug heb (wifi knopje kon niet meer aan of uit... dus reparatie nodig, tien dagen kwijt!) zal ik een foto maken van het kaartje. Ja, voor en achterkant! 

Voor nu een omschrijving. Op de voorkant staat een typische foto van de stad Aschaffenburg am Main. (ok, om die naam moest ik heel hard lachen toen ik het zag, laat ik het maar mijn humor noemen dat ik de eerste vijf letters weer erg opvallend vind...)

Op de achterkant heeft de persoon in kwestie een uitgeprint briefje geplakt. Maar er is moeite gedaan! Er is een serieuze poging gewaagd om het in het Nederlands te schrijven. Helaas werkte Google translate niet erg mee ben ik bang. Maar wel fijn dat ik nu weet dat de persoon in kwestie erg op het Limburgse is gesteld qua vakantieplek. Center Parcs wordt bezocht! Oh, wat baal ik nu dat ik mijn telefoon niet heb om een goede foto te kunnen maken, alle batterijen leeg zijn van de toestellen en ik de opladers nergens kan vinden. Ach ja, deze houden jullie echt van mij te goed, de wondermooie achterkant van een kaartje!