Er was eens...

... een droom, een avontuur. Afgelopen najaar hebben mijn huisgenoot en ik besloten om een stacaravan te kopen in het Zeeuwse. Waarom? Tja, meerdere redenen. Ten eerste is het voor mij geen pretje om nog acht uur of meer in de auto te zitten om op vakantie te gaan. Ten tweede willen we toch wat meer binding met het Zeeuwse hebben, maar wonen willen we er absoluut niet, daarvoor is ons Maastricht te mooi. Binding omdat bijna alle familie en vrienden van mijn huisgenoot er wonen. 

Dus, camping "uitgezocht". De camping ligt in het dorp van zijn familie, dus dat was niet zo moeilijk. Een bekende plek, dat ook. We kwamen er al vaker om te zwemmen in de kreek. En aan het einde van de zomer waren we daar weer en begon het te kriebelen. We zijn gaan rondkijken en dachten De Stacaravan gevonden te hebben. Maar dat was niet zo, hij was vijf minuten voordat wij er waren verkocht. Zo ging er die dag nog één caravan aan onze neus voorbij (wat achteraf maar goed is geweest ook!). Maar, er was er nog 1 die we eigenlijk wel heel leuk vonden, alleen veel werk om de boel binnen en rondom op te knappen. Verstandig als we zijn hebben we er een nachtje over geslapen, en 's morgens een bod uitgebracht (belachelijk laag) die ook nog geaccepteerd werd tot onze grote verbazing. Daar waren we opeens eigenaren van een stacaravan...!

We zijn twee dagen lang  bezig geweest om de caravan leeg halen (7 vuilniszakken en 5 bananendozen vol rommelmarkt spul!!) en schoon te maken. Na veel snoeiwerk buiten was het al een stuk mooier en beter. Het weekend daarop weer erheen en er een nachtje doorgebracht alsook het weekend erna. We zagen het helemaal zitten!  Hopeloos romantisch dat ik er van werd en mijn huisgenoot kwam compleet tot rust, zo veel dat ik mezelf betrapte hierover verbaasd te zijn dat hij ook nog uitgeruster kon zijn! 

En toen kwam in november afgelopen jaar het bericht, de camping was failliet. De geruchten die zo hardnekkig ontkent werden tijdens de verkoop (je kent mensen en geloofd ze ook, zij konden dit ook absoluut niet geweten hebben!) kwamen toch uit. Gelukkig was het seizoen ver over en hadden we net besloten om de caravan winterklaar te laten maken, maar toch. Geen leuk nieuws. 

En nu, vanaf vandaag gaat ons sprookje gelukkig toch nog verder! Er is een nieuwe eigenaar, Oostappen Groep. We worden camping nr. 12. En de naam... die wordt in zekere zin ook romantisch! Het was vakantie eiland De Braakman. Het wordt: Oostappen vakantiepark Marina Beach. 
Ben nog sceptisch, want die naam past op het moment totaal niet bij hoe de camping er nu bij ligt en uit ziet! Moet stiekem ook lachen om de optimistische kijk van de nieuwe eigenaren, maar vind het ook heel erg leuk.

Het is natuurlijk afwachten hoe het zich voor ons gaat ontwikkelen, dat blijf ik spannend vinden. Vanaf Pasen mogen we weer officieel op de camping komen, ben benieuwd. Oh ja, zullen we dan toch maar ons stageld voor dit jaar overmaken....

Onze  caravan voor de koop.